De Blauwbloezen deel 27 Bull Run.

Bull Run.

Het is even rustig aan het front. In het kamp van de noordelijken komen de nieuwe versterkingen aan. Natuurlijk zijn deze nieuwsgierig naar de belevenissen van de oudgedienden. Korporaal Blutch is er zo een. Een nieuweling informeert naar de slag die als bijnaam "Bull Run" heeft gekregen. Alleen al het uitspreken van die naam komt de nieuweling op een hoop boze blikken te staan. Omdat de man zich van geen kwaad bewust is, neemt Blutch hem terzijde en vertelt wat er tijdens die slag heeft plaatsgevonden. Eén van de grotste nederlagen van het noorden. Het was het begin van de oorlog en het was een en al vaderlandsliefde wat de klok sloeg. Maar het was president Lincoln duidelijk wat het plan van de zuidelijken was. Ze trokken met een sterke legerformatie op naar de hoofdstad Washington. En dus wilde Lincoln een tegenaanval. In de richting van de hoofdstad van de zuidelijken, Richmond. Omdat de hoogwaardigheidsbekleders van het noorden het idee hadden dat het een makkelijke zege zou worden, wilden een groot deel van hen bij de slag aanwezig zijn. Samen met hun gezinnen. Enigszins twijfelend ging Lincoln hiermee akkoord. Zodra het nieuws de troepen bereikt dat er weer een veldslag zit aan te komen, is sergeant Chesterfield weer helemaal enthousiast. Een mooie gelegenheid om zichzelf te onderscheiden. Het enthousiasme van korporaal Blutch is echter ietwat minder. Hij is absoluut niet van plan zijn hachje te wagen. Maar omdat Chesterfield duidelijk maakt dat hij Blutch scherp in de gaten houdt, voegt de korporaal zich morrend bij de troepen. Onderweg naar het slagveld zien ze de toeschouwers staan. Tot vreugde van Chesterfield en tot verbijstering van Blutch. Maar dan doet er zich een kans voor die de korporaal niet kan laten lopen. Er worden obers gezocht om de toeschouwers van het nodige te voorzien. Hoewel de sergeant dit nog probeert te voorkomen lukt het Blutch toch. Nu loopt de veldslag niet helemaal zoals voorzien. De zuidelijken zijn zeker niet van plan aan deze poppenkast mee te werken en bieden hevig weerstand. Zozeer zelfs dat aanval na aanval wordt afgeslagen. Maar dan denken de noordelijken toch gewonnen te hebben, wat leidt tot een uitzinnige vreugde bij de toekijkende burgers. Maar ze hadden er niet opgerekend dat het zuiden versterkingen zou aanvoeren. Omdat de noordelijke troepen verrast worden lijden ze een smadelijke nederlaag. Die nog veel erger had kunnen uitvallen als korporaal Blutch geen actie had ondernomen.