De Blauwbloezen deel 34 de groenen jaren

Het is weer eens zover. Blutch is er vandoor gegaan. En dus voelt sergeant Chesterfield zich genoodzaakt achter de gedeserteerde korporaal aan te gaan en hem terug te brengen voordat iemand het merkt. Gezeten op de rug van zijn paard Arabesk lijkt Blutch te ontkomen, maar Chesterfield is ook weer niet helemaal van gisteren. Hij gebruikt de favoriete truc van de korporaal. Nadat de sergeant "Aanvallen!" heeft geroepen valt het paard van Blutch als dood neer. Het trucje dat de korporaal uit menige aanval heeft gehouden wordt nu tegen hem gebruikt. En dus rekent Chesterfield de voortvluchtige in. Omdat het snel nacht zal gaan worden, rijden de twee een naburig dorpje binnen. Een aankomst die niet geheel onopgemerkt gaat. Maar eerst brengt Chesterfield de korporaal naar de lokale sheriff, zodat deze hem voor de nacht kan opsluiten in de cel. Nadat hij dit geregeld heeft gaat Chesterfield naar het hotel voor een kamer en wat te eten en te drinken. Maar terwijl hij aan de bar staat wordt hij aangestaard door een dronkelap. De dronkelap blijkt doc Harding te zijn. En laat hij, jaren geleden, nu net iemand gekend hebben die sprekend leek op de gevangene van de sergeant. Een jochie, bijdehand als wat maar zo haatdragend als de pest. Chesterfield vraagt terloops wat de naam was van die knaap en hij stikt haast in zijn bier wanneer hij de naam hoort. Blutch! Omdat Chesterfield beseft dat de haveloze arts meer weet over het verleden van zijn kameraad, schuift hij bij de man aan. En de notoire drinkebroer vertelt. Toen hij nog jong was en net klaar was met zijn studie vestigde hij zich in een klein stadje in Missouri. De praktijk liep goed maar op een gegeven moment begon hij te drinken. En niet zo'n beetje ook. De praktijk werd steeds minder, maar op een avond werd er een baby te vondeling gelegd op zijn stoep. Hij noemde het jochie Blutch. Maar omdat zijn reputatie niet al te best was, namen de andere dorpelingen het kind weer van hem af. Ze brachten de baby naar het weeshuis. Daar heerste een waar schrikbewind. Per toeval kwam doc Harding een aantal jaren later in het weeshuis. En net op dat moment ging Blutch ervandoor. Samen met de dokter trok Blutch naar Californië, om goud te zoeken. Het was de tijd van de goldrush. Omdat er nogal wat tegen zat, werd het goud zoeken niet echt iets. Daarom trokken ze naar San Francisco. Harding probeerde weer een praktijk op te zetten, maar weer zat de hoeveelheid drank in de weg. Blutch hield hen met een hoeveelheid baantjes in leven. Na een kortstondig avontuur in de mijnbouw gingen Blutch en de dokter ieder zijns weegs. Later kwam doc Harding Blutch weer tegen, het ging de jongeman voor de wind. Nu volgde de arts Blutch naar Colorado omdat ook hier goud gevonden werd. Ze werkte drie dagen samen en toen ging doc Harding er met het stofgoud van Blutch vandoor. In de nabije stad vertelde hij in geuren en kleuren waar het goud vandaan kwam. Dit koste Blutch zijn claim. Daarna heeft hij de jongeman niet meer terug gezien. Totdat Chesterfield hem als gevangene het dorpje binnenbracht. Omdat doc Harding hem nog even wil spreken gaat hij naar het kantoor van de sheriff. Maar hij is te laat, Blutch is er alweer vandoor. En dus gaat Chesterfield achter hem aan. Hij ziet de korporaal rijden en bereidt zich voor om Arabesk weer tot staan te brengen. Maar Blutch heeft een kleine verrassing voor de sergeant in petto.